Dag 22: Yakima - Mount Rainier

1 augustus 2012 - Mount Rainier National Park, Washington, Verenigde Staten

Na een lekker ontbijt (wafels) zijn we op pad gegaan naar Mount Rainier. Helaas het laatste nationale park dat we gaan zien voordat we naar Nederland vliegen. Na ongeveer anderhalf uur rijden kwamen we om 11:00 uur aan in het park. De weg er naar toe was prachtig. Het was helder weer, waardoor we perfect uitzicht hadden op Mount Rainier. Het is hier een stuk kouder (63F), maar er bloeien overal bloemen. Mount Rainier is een van hoogste bergen aan de westkant van Amerika. Deze vulkaan is al 150 jaar niet meer uitgebarsten, echter hij is in diepe slaap.

Onderweg naar de trails kwamen we langs reflection lake. Karin had hier hoge verwachtingen bij. Helaas waaide het een beetje waardoor de reflectie van Mount Rainier niet helder was. Toch hebben we wel mooie foto’s gemaakt en in Louise lake de reflectie kunnen zien.

In het begin van het park hebben we een kleine trail gelopen, de Box canyon overlook. De trail volgde een rivier door mooie weide met ontzettend veel bloemen. Hierna zijn we doorgereden naar Paradise, er stak nog een hertje voor onze auto over. In Paradise hebben we de Nisqually vista trail gelopen. Dit is een loop van 1,2 mijl dat de Nisqually volgt.

Omdat het nog redelijk vroeg was, hadden we besloten om niet gelijk naar het hotel te gaan, maar zijn we de Narada falls en Christine falls gegaan. Ondertussen werd het steeds bewolkter rondom de top en al snel kon je Mount Rainier niet meer zien.

Vervolgens zijn we naar ons hotel gereden. Het duurste hotel van de hele vakantie, maar liefst 165 dollar voor 1 nacht, maar ja, dan slaap je natuurlijk ook midden in het park en op de berg. Paradise Inn is een heel oud hotel, welke zelfs in 2006 ernstig beschadigd raakte door onweer. Helaas geen ontvangst en dus ook geen wifi. De kamer zelf is klein, heeft geen airco (gelukkig was het slechts 45Fahrenheit buiten, dus het raampje kon open), geen tv, geen koelkast, slechte verlichting, maar we sliepen midden op de berg in een geweldig mooie omgeving. En uiteraard net voor het slapen gaan nog even een lekker drankje. Helaas geen opener in de buurt, dus heeft Karin op een creatieve wijze haar Moose Drool weten te openen, maar niet zonder slag of stoot. Gelukkig hadden we pleisters bij.

Morgen nog een lange wandeling te gaan naar Panorama point, een heftige trail van ongeveer 3,5 uur. Daarna gaan we al weer naar Seattle. Dus nu lekker slapen.

Foto’s

1 Reactie

  1. Lowie:
    3 augustus 2012
    Haha Karin. Hoe heb je je biertje open gekregen? Helemaal onder de schrammen nu?